Het betreft hier een van oorsprong Roemeense zaak. Twee Roemeense partijen hadden in de periode 2007-2009 een aantal vastgoedtransacties verricht. Bij de sluiting van de verkoopovereenkomsten hadden ze telkens niets bepaald over de BTW. De Roemeense belastingdienst legde vervolgens een forse naheffing op. De betreffende inspecteur had de verschuldigde BTW berekend door het tarief toe te passen op de verkoopbedragen, vermeerderd met een boete wegens te late betaling.

De Roemeense wet stelt dat de verkoopprijs die partijen zijn overeengekomen als grondslag voor de berekening van de verschuldigde BTW dient. Dit werd nog eens bekrachtigd door een besluit van de centrale belastingcommissie van de Roemeense overheid. De Roemeense koper van de goederen was het hier niet mee eens. Hij voerde aan dat naast de contractvrijheid, de bewuste overeenkomst tussen hem en de verkoper geschonden werd door de toevoeging van BTW aan het betaalde bedrag. Had de koper dit geweten bij het aangaan van de overeenkomst, dan was hij deze mogelijk niet aangegaan. De BTW zou in dit geval op de verkoopprijs komen. Omdat BTW een verbruiksbelasting is, mag deze niet op de verkoper drukken en moet dus door de koper gedragen worden.

De Roemeense ondernemingen gingen in beroep, maar kregen steeds nul op het rekest. Het Roemeense Hof van Cassatie kon zich wel vinden in het door de ondernemingen aangevoerde verweer, maar twijfelde of het standpunt van de Roemeense belastingdienst wel conform de Europese BTW-richtlijn was. De zaak werd dan ook doorverwezen naar het Europese Hof van Justitie. Het hof vond dat de Roemeense belastingdienst het bij het verkeerde eind had en gaf de Roemeense ondernemingen gelijk. De Europese BTW-richtlijn (Richtlijn 2006/112/EG) bepaalt dat een overeengekomen verkoopprijs waarbij geen BTW-bedrag is genoemd, in principe moet worden opgevat als een prijs inclusief BTW. Dit geldt als de verkoper de door de fiscus in rekening gebrachte BTW niet op de koper kan verhalen.

Bron: rendement.nl